Εν μέσω της ύφεσης που έχει πλήξει την ελληνική κοινωνία και την αγορά, η κυβέρνηση οφείλει επιτέλους να εξετάσει και να επαναπροσδιορίσει σημαντικούς παράγοντες που πλήττουν τον επαγγελματία. Ενδεικτική είναι η περίπτωση των επαγγελματιών που καλούνται να καταβάλλουν αδιακρίτως φόρο είσπραξης πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων, είτε διατηρούν μεγάλο μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας είτε μικρό καφενείο σε παραμεθόριο περιοχή της Ελλάδας.
Στις πληγές της οικονομικής κρίσης, στη δραματική μείωση των εσόδων των επαγγελματιών, έρχεται να προστεθεί το βάρος της φορολογίας για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα. Την κατάσταση επιδεινώνει ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι τέσσερεις εταιρείες διεκδικούν συγγενικά δικαιώματα από τους καταστηματάρχες, καθεστώς το οποίο δεν φαίνεται να αποσαφηνίζεται από τους κρατικούς φορείς.
Την ώρα, λοιπόν, που πλήττονται οι επιχειρήσεις ανεξαιρέτως σε όλη την επικράτεια, οφείλει η πολιτεία να εξετάσει το θέμα με την απαραίτητη κοινωνική ευαισθησία απέναντι στους ιδιοκτήτες μικρών καφενείων στην ελληνική περιφέρεια και σε παραμεθόριες περιοχές, που δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά στην καταβολή ενός φόρου, που πρέπει ούτως ή άλλως να επαναπροσδιορισθεί, καθώς εντοπίζονται κενά ακόμα και στη διευκρίνιση για το εάν η τηλεόραση και μόνο θεωρείται μουσικό όργανο ή μέσο μαζικής ενημέρωσης.
Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
- Για ποιους λόγους δεν προχωρά το αρμόδιο Υπουργείο στις κατάλληλες ενέργειες, ώστε να αποσαφηνισθεί πόσες και ποιες εταιρείες είναι αρμόδιες για να διεκδικούν και να λαμβάνουν φόρο είσπραξης πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων και να εξετάσει αν είναι δυνατόν την ενοποίηση όλων των σχετικών εταιρειών σε μία μόνο;
- Γιατί δεν προχωρά επιτέλους το αρμόδιο Υπουργείο στη διαμόρφωση γεωγραφικών και άλλων κριτηρίων με βάση τα οποία θα καθορίζεται το ποσό που θα υποχρεούται να καταβάλει ο κάθε επαγγελματίας ή θα εξαιρείται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις;
